Ordu, askeri mahkeme ve darbe kelimelerinden ne denli nefret ettiğinizi gayet iyi biliyorum.

Türk Ordusunun, Danimarka ordusuna benzemesi gerektiğini ifade ederek, sürekli olarak, Danimarka vatandaşlarının, Danimarka Genelkurmay başkanının ismini bile bilmediklerini vurguluyorsunuz.

Sayın Altan,

Danimarka ordusu hakkındaki bilgi düzeyinizin seviyesini bilemiyorum. Ama, Danimarka Ordusunun, Türk Silahlı Kuvvetlerine benzemek için çok çaba sarfettiğini ben gayet iyi biliyorum. Bunu, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti”nde, Birleşmiş Milletler Barış Gücü Danimarka Sektörü nezdinde bir yıl görev yapmış bir irtibat subayı (P.Astğ) olarak rahatlıkla belirtebilirim.

Sayın Altan,

Belgeler ve gerçeklikleri konusundaki engin görüşlerinize sığınarak diyorum ki, keşke bizim hukuk sistemimiz de, Almanya”daki hukuk sistemine benzeseydi. Ya da, İngiltere”deki gibi, bakanları istifaya kadar götüren o basit gerekçe karşısında takınılan ahlaki tavırlara sahip olabilseydik. Almanya”da yaşamadığı halde, Alman yargısının ortaya çıkartmak için peşine düştüğü zihniyet ve uzantılarıyla Türkiye”de demokrasicilik oynayan sizin gibi Prof. ünvanlı kişilerin mevcudiyeti, bizim gerçek demokrasiye ulaşamamızın en büyük nedeni. Biliyorsunuz, Danimarka”da da, Hükümet seçimler öncesi halka üçlü kanape dağıtıyor.

Başyazarı olduğunuz Gazetenin de demokrasi anlayışını içinize sindirip, insanlara demokrasi dersi vermeye çalışmanızı anlamakta güçlük çekiyorum. Demokrasiyi savunmanın! bir bedeli vardır. Sanırım, siz bu bedeli peşin aldınız.

Askerin olduğu iddia edilen belgenin peşine düştüğünüz kadar, “sivil” belgenin peşine de düşebilseydiniz keşke! Üstelik, sivillerin belgesi, demokrasi kültürünün yerleşebilmesi acısından, askerlerin belgesinden daha vahim. Gazetenizin de yok saydığı bu sivil Alman belgesini, özgür ve demokratik bir şekilde gündeme getirememenizin üzüntüsünü yaşıyor musunuz?

İşte, “O” belge ile ülkemizde demokrasi tesis ediliyor, sayın Altan. Yaşadığınız bu üzüntü de, umarım bahsettiğim bedelle fazlasıyla tazmin edilmiştir.